سالها پیش بود که تو رفتی

و من ... بغض در گلویم را فرو خوردم

و به خواب رفتم ... خواب فراموشی

چشمانم را بستم

تا نبینم ... چه بر سرم آمده

و از آن روز تا کنون کسی نبوده ... که بیدارم کند

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

درخواب

خاطرات شیرین روزهای با تو بودن را می‌بینم

عشق کردنی است ... هنوز

به آسمان پر گشودنی است ... هنوز

هرگز نخواسته‌ام بیدار شوم

و ببینم ... مادر را که در نبودنت پژمرده می‌شود

و از بی‌وفایی روزگار دم نمی‌زند

این روزها کم آورده‌ام

از این خواب طولانی خسته‌ام

اگر تو دستم را بگیری

تکانم دهی

و بیدارم کنی

زندگی را دوباره آغاز خواهم کرد