از اتاق مصاحبه دکتری که اومدم بیرون، یاد جمله کوتاه و نغزی افتادم که در کودکی به توصیه پدر و طبق سرمشق استاد خوشنویس چندین بار از روی آن نوشته بودم:

ادب آداب دارد

ادب آداب دارد

ادب آداب دارد

...

پدر جان:

نقش قلم را چه نیکو بر صفحه دلم حک کردی؟ خیالت آسوده! من ادب را با آداب آن از تو فراگرفته‌ام و همیشه در زندگی پیاده خواهم کرد.